these are the days of our lives....

Morgenstund har gull i munn. Det stemmer ganske bra med Lina. HO vaknar stort sett med ein lurt smil om munnen. Ho er i det heile ei ganske blid jente, men når ho då er sur, så er det til gangs. Det er enten eller, ikkje noko midt i mellom.

Dokka er gjev og Oliver tykkjer også det. Det blir naturleg nok litt krangel om den eine som kan snakke, men Lina er snill jente og låner gjerne vekk innimellom. Dokkevogna derimot må han berre IKKJE RØRE! Det er Lina si! så det så.

Forutan det er dei ganske gode på å dele. Dei går inn og av husa til kvarandre og føler seg heime både her og der. Når Oliver kjem inn til meg og eg driv og lagar mat spør han gjerne: Kva skal me ha i dag? Lina reiser ofte bort til Karianne om dagane. Oliver er då i barnehagen, men det gjer ikkje noko. Ho trivast med å få all oppmerksomheit, og mamma blir stoppa i kjøkkendøra: "isse du mamma! :O) Sa vi noko om bukta og begge endane??? Men tilbake til det å dele. Her om dagen kjøpte me oss mat på klubben og tok med heim. Ho hadde hamburger og han spagetti. Dei var litt søte da, der dei sat side ved side og to ein bit av eigen mat og så ein smaksprøve av naboen. Det var det mest naturlege i heile verda :O)

Marcus tykkjer det er litt skummelt å ta skulebussen heilt åleine, så eg må følge han bort. Her møter han ofte Thomas, og då er alt greitt. Dei er skikkelige tjommisar desse to, og dei kosar seg i lag.

ut av skapet, hmmmmm

Lina har fått ein skap fetisj her nede. På klubben er det inn i oppbevaringsskapet så fort ho kjem innom garderobedøra. Heime har ho fått heilt dilla på kleskapet sitt. Det har ei hylle nederst, med skuffer oppå og denne er heilt super å sitje på. Så da er det inn med dokker og heile bøttebaletten og "bæng" att med dørane. Ja, ja.... ho kjem vel ut av skapet ein dag :O)

Elles går det greitt heime om dagane, men ho spør mykje etter Oliver og Marcus og er ikkje heilt fornøyd med at dei får dra avgarde om morgon og ho får ikkje vere med! Når Marcus endelig kjem heim er det " pay back!" Da heng ho på han som ein klegg og er skikkelig bøllis!

Ho har også lagt sin elsk på nabo'n. Det er "anne, anne" dagen lang. Baby i magen er spanande og det er heilt sikkert plass til dokka under der også :O) Fekk litt rar fasong den magen etterpå :O) Nabo'n heiter Karianne, men her er det kun forkortingar som gjeld. Sjølv om ho greier å seie Karianne, er det konsekvent ANNE! Men her ein dag hadde Karianne besøk av ein eitt åring. Hmmmmm, det fall ikkje heilt i smak og han fekk ikkje lov til å vere borti noko av det ho dreiv med. I eit panisk forsøk på å få kontakt med Karianne for å fisle på babyen kom det imidlertid slik: Anne, anne! Anne-Kanne!!!!!!!!!!!!! Språket blir til ettersom ein brukar det osv :O)

Lina har også vore kjempeflink jente å slutta med bleie om natta. Om dagen går det også stort sett bra, men det er desse skap-episodane da..... Fin plass å gøyme seg vekk for å bomelomme.... ikkje så nøye om det ikkje ER do der!

Kvardagsliv...

Sidan me har fått hus og eige kjøkken no måtte eg bake litt. Me er jo så vekkskjemde i matvegen etter ei veke på hotell, så me måtte putte inn litt kos i heime kosten og. Ettersom lukta seiv ut kjøkkendøra samla nabolaget seg og mmmmmm'a seg. Og godt var det, for både store og små.

Ungane koser seg i gata. Dei har raskt fått nye vener, og enno saknar dei ikkje gamlelandet og venene der så mykje. Det er for nytt her nede anda, og litt for spanande til det. Men det kjem nok! Oliver er naboguten vår. Fire år og ein kjekk kar. Han og Lina har funne tonen godt, og trives bra i selskap med kvarandre. Men bestemte er dei, begge to, så det er ikkje alltid det går like knirkefritt. Me kallar dei berre for presidenten og presidentfrua:O)

Marcus hoppa to hus lenger opp enn til naboen og fann seg kompis der. Han heiter Thomas, er 8 år og høyrer til Karmøy bataljonen. Det er slik me stort sett er gruppert her nede: Årdal, Sunndalen og Karmaøy :O) Desse karane kokar i allefall godt i hop. Det er så vidt dei har tid til å vere frå ein an medan dei søv! Litt kjipt når skulen begynte og mødrene sette restriksjon på litt kviletid og leksetid rett etter skulen. heldigvis har dei ikkje så mykje lekser enno, så det er ikkje lange stunda før dei har funne kvarandre att. kjekt når dei trivast så godt.

Første klasses førsteklassegut!

25 august var det skulestart ved den norske skulen i Mesaieed. Du kan tru det var ein som var klar til å begynne!!! Marcus hadde telt dagar heile veka og vore kjempe important overfor veslesyster Lina og nabo Oliver: Han måtte IKKJE forstyrrast for han sat på rommet sit og gjorde lekser! Da sat han fint ved pulten sin med diverse aktivitetsbøker og jobba som ein helt! Flinke guten min :O) :O) :O)

Lina skulle vere med på skulen ho og meinte ho, so me måtte pent bere pakke sekk til ho også! Lulu-bamsen og ei flaske med vatten, takk! Pynta seg fint og var no litt søt der ho stod fint saman med han bror på trappa :O)

Skuledagen starta på klubben der den nye rektoren presenterte seg. Han var skikkelig morsom. Han var veldig glad i song og drama så han starta eit lite ein-manns show der han først song for småskulen, iført ein bitteliten gitar. " Vil du værra med på bussen min ?" stod på reportuaret for dei. Mellomsteget fekk "orker ikke, gidder ikke" på vanlig gitar og ungdomssteget fekk "knocking on heavens door" med kontrabass! Spenstig fyr. Til avslutting fekk foreldra også ein på kontrabass: "YOU AIN'T NOTHING BUT A HOUND DOG" så fekk me det passet påskrive :O)

Læraren til Marcus heiter Beate og kjem frå Voss! Du store verden så liten den er osv. Dei er berre 6 elevar i klassen så det er litt av ein gjeng. Fem gutar og ei stakkars jente. Ho har heldigvis nokre brør, så ho er vandt til å vere einaste høna i korga.

Marcus skal ta buss til og frå skulen. Han fekk prøve å ta den heim første dagen og var så stolt! Det første han gjorde når han kom heim var å hive av seg den FORFERDELIG TUNGE SEKKEN og ta ut den EINE boka han hadde fått :O) Leksene gjekk unna i ein fei, så det lovar godt. Me er litt stolte og krye, både Marcus og mamma:O)

Al-Banush club

Me får alle medlemskap i Al-banush med på kjøpet i kontrakten. Klubben ligg rett ved den norske skulen og barnehagen der. Inne på området finnest ulike sportsfasilitetar som me ikkje har sjekka ut enda. Det er LITT for varmt kan du seie :O)

Men bassenget har me testa. Ikkje noko å utsetje på det nei! Marcus er nærmast for fisk å rekne, berre at han må halde seg for nasen då! Det lagar litt krøll, men han greier å symje på ryggen no. Rett nok med baderingar, men lell! Han har eit stort håp om å lære å symje fortast mogleg, då han har veldig lyst ut på det djupe bassenget å hoppe frå stupebrettet. Når det er badebakt tilstades får han ikkje lov til det, sjølv om han brukar armringar. Ergelige greier, men som sagt; motivasjonen er på topp!

Lina har etter diverse dukkertar i bassenget heime vore noko skeptisk til vatn, men den frykten ser ut til å vere overvunnene. Ho duppar rundt og flyt på ryggen ganske bra. men vatn i fjeset er ho ikkje så glad i.

Me held oss helst her om kveldane. Det er for varmt om dagen til å gjere noko anna enn å sitje inne under air condition annlegget og kose seg. Ute kan ein nærmast steike egg på fortauet, viss det er beskrivande :O)

apartement nr.763 mesaieed industial city

Slik ser altså gata vår ut. Det er forresten slik alle gater ser ut :O)Huset vårt er det som litt som nr to til høgre på biletet vårt. Me deler carport med naboen og kjøkkeninngangane ligg side ved side. Me har funne oss godt til rette sjølv om huset ikkje er så personleg enno. Me får ta tida til hjelp. Akkurat no er det ramadan og det er umulig å finne ut kva som er ope når. Dei er litt fleksible på sånt her, så det treng ikkje nødvendigvis vere likt frå dag til dag.

Sjølve huset er ganske romslig. Fire soverom, stove, kjøkken og tre bad. Ungane har fått kvar sitt som dei har innreda og gleda var STOR den dagen flyttelasset kom med alle leikene! På veldig lokal folkemunne er gata no døypt HYSTERIA LANE!

life at the mövenpic!

Når me var vel framme budde me ei veke på Mövenpic hotel doha. Det var absolutt ikkje mykje å klage på i den losjien. maten var heilt fortreffeleg og servicen upåklageleg. Kanskje noko lite basseng, men ungane brydde seg ikkje med det og då var det egentlig greitt. Dagane gjekk med til å bade, ete, bade, sjå på tv og ete litt meir….. trur badevekta viste litt meir når eg drog derfrå enn den gjorde når eg kom, og da prøvde eg endatil å vise litt måtehald.

Me var heldige og fekk dobbeltrom slik at Marcus og Lina hadde sitt eige rom, og mor og far sitt. Det var veldig greitt. Mange av dei som kom etter oss måtte stue alle saman inn på eit rom saman med all bagasjen sin. Du kan trygt sei at dei måtte ut for å skifte meining då. Dette var fine dagar, men hotell-livet mistar sin sjarm etter kort tid. Me var veldig gira på å få hus. No hadde det seg slik at ingen fekk hus før dei hadde vore på house meeting. Desse var lagt til kvar søndag. Då var det taktisk riktig å ankomme på ein mandag ja…..

Heldigvis hadde me litt kjentsfolk i landet so dei tok oss med ut på shopping og ut på klubben i Mesaieed. Takk til Ronny, Karianne og Oliver. Me sette stor pris på det!

I'm leaving on a jet plain!

Mandag 10 august var avreisedatoen komen. Me hadde lagt ei hyggeleg helg i Jostedalen bak oss, og det er vel trygt å seie at ungane var LITT klare til å ut på tur. Marcus i allefall! Me åt lunch på China House med Go’mo og Go’fa før me for. Det var koselig.

På flyplassen møtte bestemor, bestefar og onkel fabro. Besta skulle begynne på jobb att, so ho var på ettermiddag. Verken Lina eller Marcus hadde floge før, og dei var litt i overkant spente. Då det var ganske mange ungar ombord nettopp denne dagen hadde piloten fått beksjed om å gi litt ekstra gass, og det gjorde ho! Lina skreik av fryd så det ljoma i heile flyet!

Å vente på Gardermoen var kanskje det kjedeligaste med heile turen, men det gjekk det også. Me måtte jo springe som nokre tulllingar for å hente innatt Lina da, men me trengte sikkert litt trim :O) I Frankfurt fekk me det litt meir travelt enn godt var. I flytte/rydde/vasken var papirutskrifta av flybiletten gått tapt og me hadde den berre på e-post- Dette var ikkje greitt når me skulle få resten av billetten, den som gjekk til Qatar der. Til slutt måtte me springe inn på flyet i siste liten. Me trengt vel ikkje poengtere at det var litt i overkant ampert ei lita stund da!

Nattflyet til Qatar gjekk fint, sjølv om ingen av ungane ville legge seg og sove! Dei slokna no til slutt lell, og Lina var rasande fordi ho ikkje fekk lov til å ligge nede på golvet mellom seta å sove! Kan du skjøne at det skulle vere noko problem??? Me ankom Doha city klokka halv seks om morgon til 40! varmegrader. Berre litt overgang! Vel innlosja på hotel fekk me lokka ungane til å ta seg ei liten kvil, noko som passa ho mor og han far godt, sidan dei ikkje hadde blunda i det heile på flyet!;O)